یه کمی درد و دل.....

این روزا خیلی دلم گرفتست.نمی دونم این آدما تا کی می تونن این طوری ادامه بدن!!! دلم گرفته از همه ی آدمایی که با خودخواهی ها و بی فکری هاشون زندگی رو واسه بقیه جهنم می کنن! ( در مورد این موضوع تو پست بعدی می نویسم. )

می دونین دوستان وقتی آدمای اطرافم رو می بینم که هر کسی یه جوری واسه خوشی هاشون پول خرج می کنن و وقتی اسم آدمی رو می بریم که وضع مالیش خرابه و احتیاج به کمک داره همشون می گن "نداریییییم" ، بیشتر دلم می گیره.
کاش اون قدر پول داشتم که می تونستم یه کمی حداقل به کسانی که می شناسمشون و می بینم ازم کمک می خوان کمک کنم ، نه اینکه فقط سرمو بندازم پایین و از روشون خجالت بکشم ( و مثلا : از اینکه می بینم فلانی دندون درد داره و  سه ماهه پول نداره بره دندون پزشکی و به هر کی هم می گم می گن خب چه نیازی داره بره پر کنه ، بره بکشه دندونشو وقتی نداره!! عذاب بکشم. )

همه حرص مال دنیا ورشون داشته ، همه دوس دارن خونه های آنچنانی داشته باشن و وسائل مدرن.نمی گم اینا بده اما نمی تونم اینو تو سرم فرو کنم که وقتی یکی رو می بینیم نداره چطور ما می تونیم فقط به فکر خودمون باشیم!!!  واقعا ما آدما خیلی خودخواهیم.بقیه رو نمی بینیم.یادمون میره که زرق و برق این دنیا فقط مال همین دنیاست و سودی واسه اون دنیامون نداره ميايم بدون اينكه بفهميم داريم جيكار ميكنيم دل هم رو ميشكنيم خود من كسي كه دوستش داشتم كسي كه جون طلب ميكرد بهش ميدادم كسي كه تمام زنديكيم رو بخاطر ميدادم بعد جند وقت سركار كذاشتن من و با جنتا دوست دارم و عاشقتم الي منو ول كرد و رفت به همين اسوني رفت خلاصه حرف من اينه كه عزيزان بيايد با هم مهربون باشيم بياييد دل هم رو نشكنيم به هم كمك كنيم تا حداقل تونسته باشيم يه قدم در راه نزديك شدن به خدا برداشته باشيم يادتون باشه همه جيز اين دنيا فقط مال اين دنياست هيجي رو جز يه كفني نمميتونيم با خودمون ببريم اون دنيا بس بيايد توشه ي اخرت خودمون رو با خوبي كردن بهم فراهم كنيم بيشتر از اين سرتون رو درد نميارم يا حق... .....

‏ ‏.....